سرگذشت

♫♫ برو که شور عشقی ز جونم نمونده
نشونه ای ز نام و نشونم نمونده
چرا گل دلم رو ز شاخۀ جوونی
تو چیدی ای نخونده یه درس مهربونی
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد
تموم هستیم بود تو دست تو چه آسون
برو گذشتم از تو دیگه شدم پشیمون
چو آسمون پاییز که ابریه همیشه
دلم ز تیرگی ها دیگه جدا نمیشه
تو هم اینو میدونی گذشته ها گذشته
تو قصه های هستی اینم یه سر گذشته
تو که نخونده بودی یه درس مهربونی
گل دلم رو چیدی ز شاخۀ جوونی
خدایا گواهی که چید و پرپرم کرد
به خاک تباهی کشید و پرپرم کرد